Toetsingskaders; als iedereen zich aan de regels houdt, hoeven burgers niet te procederen

De afgelopen tijd horen we het vaak: “De woningbouw loopt vast door burgers die bezwaar maken of procederen.” Maar dat is een halve waarheid. In de meeste gevallen ontstaat vertraging niet door de burger, maar doordat overheden en projectontwikkelaars hun eigen regels en afspraken niet naleven. Als plannen vanaf het begin zorgvuldig worden ontwikkeld binnen de geldende toetsingskaders, is er veel minder reden tot bezwaar en kan er dus sneller gebouwd worden. Dat zou de gemeenschap, burgers en projectontwikkelaars veel tijd en geld schelen. De toetsingskaders in het Masterplan zijn een voorbeeld van de afspraken die gelden voor de (potentiële) bouwlocaties. Deze spelregels zijn vastgesteld door de gemeenteraad van Voerendaal. En die kaders zijn er niet voor niets.

Deze toetsingskaders vormen een integraal onderdeel van het door de gemeenteraad vastgestelde Masterplan Wonen en zijn te vinden in het boekwerk. De raad dient te controleren of gemeente en projectontwikkelaars zich aan deze gemaakte afspraken houden. In het Masterplan Wonen komen twee soorten Toetsingskaders voor. Enerzijds toetsingskaders die voor alle locaties gelden, anderzijds toetsingskaders die voor een specifiek ontwikkelgebied gelden.

Voor alle projecten binnen het Masterplan Wonen geldt dat 2/3 betaalbaar dient te zijn, dit mag midden huur en koop onder de NHG-grens zijn, en dat er 30% sociale huurwoningen dienen te worden gerealiseerd. Verder zou nieuwbouw in de kernen geconcentreerd moeten worden, maar er is wel ruimte voor uitbreiding (en inbreiding). Naast allerhand afspraken over Wonen en de Typologie, zijn er ook afspraken over de Doelgroep en Duurzaamheid die voor alle projecten binnen het Masterplan gelden. Zie hiervoor de figuur hieronder.

Voor  “Ontwikkeling A”, de locaties 5, 7 en 10 die binnen de Groene Loper Kunrade liggen, gelden aanvullende eigen toetsingskaders. Zo streeft de gemeente ernaar om een “Ruimtelijk kwalitatieve overgang te ontwikkelen tussen het stedelijk en landschappelijk gebied” en worden zichtlijnen in het landschap gestimuleerd. Er dient sprake te zijn van dorpse verkaveling, dat wil zeggen kleinschalig, afwisseling in gebouwen en ruimtelijke openheid. Ook dient er, over de gehele Ontwikkeling A, een blauwgroene as met een parkachtige structuur en wadi’s gerealiseerd te worden. De huidige geplande ontwikkeling van 130 woningen in gebied 7 laat bijvoorbeeld geen ruimte voor deze blauwgroene as. En de ontwikkeling van 72 woningen in gebied 10 is géén lintbebouwing.

Een ander toetsingskader is het behouden bestaande kwalitatieve groenstructuren. Al deze, en meer, toetsingskaders zijn te vinden op pagina 28 en 29 van het boekwerk van het Masterplan Wonen. Deels zijn deze toetsingskaders ook terug te zien in onderstaande figuur. Of het bouwen conform het toetsingskader de belangrijke ecologische verbinding tussen de Natura 2000 gebieden Kunderberg en Terworm in stand houdt is niet met zekerheid te stellen, maar het is op zijn minst een stap in de goede richting.

Het is van belang dat de overheden en hun toezichthouder(s), zoals de gemeente en de raad, in een zo vroeg mogelijk stadium bijsturen op de gemaakte afspraken. In dit geval, onder andere, op de toetsingskaders (bijvoorbeeld ook die van de Provincie). Immers, als iedereen zich aan de gemaakte afspraken houdt, kan niemand zeggen dat de bouwplannen niet volgens afspraak zijn. Dan zijn er veel minder bezwaargronden en kan de geplande woningbouw plaatsvinden zonder ellenlange procedures. De bal hiervoor ligt niet bij de burger, die de vergunningverlener wijst op de gemaakte afspraken, maar bij de overheden en projectontwikkelaars die de gemaakte afspraken naast zich neer lijken te leggen.